Reeskont Uygulaması / Rediscount Application Reeskont işlemi yapılmazsa, ticari faaliyetlerini peşin olarak yürüten firmaların vergi matrahları ile, ticari faaliyetlerini vadeli olarak yürüten firmaların vergi matrahı sırf satış şekli nedeniyle farklı olacaktır.
.
Reeskont Uygulaması
Reeskont işlemi, vadesi gelmemiş senede bağlı alacak ve borçların, değerleme günündeki gerçek değerlerinin bulunması suretiyle bilançoda yapılan bir düzeltme işlemidir. Alacak ve borç senetlerinin reeskonta tabi tutulmasından amaç; bunların değerlerini değerleme günündeki kıymetlerine indirgemektir. Çünkü, değerleme gününde senedin nominal değeri, değerleme günü ile senedin vade tarihi arasındaki süreye isabet eden faizi de kapsamaktadır. Reeskont işlemi ile bu faiz miktarı tespit edilmektedir.
Reeskont işlemi yapılmazsa, ticari faaliyetlerini peşin olarak yürüten firmaların vergi matrahları ile, ticari faaliyetlerini vadeli olarak yürüten firmaların vergi matrahı sırf satış şekli nedeniyle farklı olacaktır. Çünkü vadeli satış yapanların tahakkuk kayıtları vade farklarını da kapsamaktadır. Oysa vergi sistemimizde gelir ve giderlerin ilgili oldukları hesap döneminin kâr/zararının tespitinde dikkate alınmaları prensibi kabul edilmiştir. Bu nedenle, gelecek hesap dönemlerine ait olan vade farklarının ilgili oldukları hesap döneminde gelir ya da gider kaydedilmeleri gerekir.
Vadesi gelmemiş olan alacak ve borç senetlerinde reeskont uygulamasına ilişkin düzenlemelere VUK’nun 281’inci ve 285’inci maddelerinde yer verilmiştir. Bunun yanı sıra 4369 sayılı Kanun ile Vergi Usul Kanunu’nun 280’inci maddesinde yapılan değişiklikle yabancı para cinsinden senetli alacak ve borçların da reeskont işlemine tabi olacağı hüküm altına alınmıştır.
Söz konusu kanun maddelerine göre bankalar ve bankerler ile sigorta şirketleri dışında kalan mükelleflerin, senede bağlı alacaklarını değerleme konusunda seçim hakkı bulunmaktadır. Bu mükellefler, senede bağlı alacaklarını mukayyet değeri ile değerleyebilecekleri gibi, değerleme gününün kıymetine irca etmek suretiyle de değerleyebilirler. Senede bağlı alacaklarını değerleme gününün kıymetine irca eden mükellefler senede bağlı borçlarını da değerleme gününün kıymetine irca etmek zorundadırlar.
Bankalar ve bankerler ile sigorta şirketlerinin senede bağlı alacaklarını değerleme gününün kıymetine irca etmeleri kanuni zorunluluk olduğundan, bu mükelleflerin senede bağlı alacaklarını mukayyet değeri ile değerlemeleri mümkün değildir. Alacakların değerleme gününün kıymetine irca edilmesi, bu alacaklar için reeskont hesaplanması suretiyle gerçekleştirilecektir.
V.U.K. hükümleri gereği bir alacak için reeskont hesaplanabilmesi için, aşağıdaki şartların tamamının mevcudiyeti gereklidir.
Gerçek bir alacak olmalıdır
Alacak senede bağlı olmalıdır.
Değerleme gününde vadesi gelmemiş olmalıdır.
Reeskonta tabi tutulacak alacak senedinin ticari kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi ile ilgili olmalıdır.
Alacak veya borç senedi işletme aktifine kayıtlı olmalıdır.
V.U.K.'nun yukarıda yer alan 281'nci maddesinde reeskonta tabi tutulacak senetler konusunda bir sınırlama bulunmamaktadır. Bu nedenle hem kambiyo senetleri hem de adi senetler reeskonta tabi tutulabilir.
V.U.K. hükümleri gereği kambiyo senetlerinden sadece poliçe ve bono reeskonta tabi tutulabilir. Vadeli çeklerin vergi mevzuatına göre reeskonta tabi tutulması mümkün değildir. Vadeli çekler için reeskont hesaplandığında bu tutar vergi matrahının tespitinde dikkate alınmaz.
Teminata verilen alacak senetleri için de reeskont ayrılabileceğini kabul etmiştir.
Alacak senetlerinin tahsil amacıyla bankaya verilmesi, işletmenin bu alacak üzerindeki tasarruf hakkını ortadan kaldırmadığı için, tahsile verilen alacak senetleri reeskonta tabi tutulabilir.
Rediscount Application
The rediscount procedure is a revision process applied in the balance sheet through the estimation of the actual values of notes receivable and notes payable that have not matured, as of the date of appraisal. The purpose of application of rediscount on notes receivable and notes payable, is to reduce their values to the actual values prevailing on the date of their appraisal. For, the nominal value of the underlying notes shall also cover the interest corresponding to the period between the date of appraisal and the date of maturity of the note. Through the rediscount mechanism, this interest amount is determined.
Unless a rediscount process is applied, the tax bases of the firms that perform their commercial activities on cash advance basis and those of the firms that conduct their commercial activities on the basis of credit sales, shall be different, merely because of the method of sale adopted. For, the accrual records of merchants who apply credit sales, also comprise the credit charges. Whereas, according to the principle of periodicity in the Turkish tax system, it is stated that the revenues and expenses should be taken into consideration in the determination of the profits/losses of the accounting period to which they are relevant. Therefore, the credit charges that are related to the oncoming account periods should be recorded as income or expense, in the relevant account periods.
Regulations concerning the application of rediscount on the notes receivable and notes payable that have not matured yet, are provided in Articles 281 and 285 of the Tax Procedures Code. Additionally, through the amendment introduced in Articles 280 of the Tax Procedures Code by Law Numbered 4369, it is stipulated through a provision that the notes payable and notes receivable denominated in foreign currency shall not become subject to rediscount process.
According to the concerned provision, taxpayers other than bankers and insurance firms are granted the right to make a choice regarding the appraisal of their notes receivable. Accordingly, such taxpayers may appraise their notes receivable at their registered values, or alternatively, they may appraise their notes receivable through converting the value of their notes to their values prevailing at the date of their appraisal. Those taxpayers who convert the value of their notes receivable to their value prevailing at the date of appraisal, are also obliged to convert the value of their notes payable to their values prevailing on the date of their appraisal.
Since banks, bankers and insurance firms are obliged to convert their notes receivable to their dates prevailing on the date of their appraisal, such taxpayers are disallowed to appraise their notes receivable at their registered values. The conversion of the receivables to their values prevailing in the date of appraisal, is accomplished through the calculation of rediscount for such receivables.
Pursuant to the provisions of the Tax Procedures Code, the following conditions should be fulfilled in order to be allowed to calculate rediscount over a given receivable:
It should be an actual receivable;
It should be supported by a note receivable,
It should not have matured on the date of its appraisal,
The note receivable to be subjected to rediscount, should be relevant to the acquisition and continuation of commercial earnings,
The notes receivable or the notes payable should have been capitalized by the enterprise,
Article 281 of the Tax Procedures Code referred to above, does not introduce any limitations regarding the notes that will become subject to rediscount. Therefore, both bills of exchange, and ordinary notes can be subjected to rediscount.
Pursuant to the Tax Procedures Code, among the bills of exchange, only draft policies and bonds can become subject to rediscount. According to the tax legislation, post dated checks cannot be subjected to rediscount. In case rediscount is assessed over a post dated check, such total is disregarded in the calculation of the tax base.
It is agreed that rediscount can be set aside for the notes receivable that are covered for guarantee.
Since the delivery of notes receivable to a bank for purposes of collection does not eliminate its right of disposal, notes receivable given to the banks can become subject to rediscount. http://www.muhasebevergi.com/content.aspx?id=616
