İnanıyorum söylediğini candan söylediğine
Ama bugünkü karar yarın bozulur çok kez.
Hafızanın kulu olmaz kararımız
Çabuk doğduğu için büyümeden ölür
Nasıl ki ham meyve dalında durur da oldu mu kendiliğinden düşüverir yere.
Kendi kendimize verdiğimiz sözü tutmak
En çabuk unuttuğumuz şeydir ne yapsak.
Tutku bitti mi istem de biter gider
Ateşli sevinçler de kederler de yeminleri yakarlar kendileriyle birlikte.
Sevincin en coştuğu yerde dert en çok yerinir
Bir dokunmada dert sevince döner sevinç dertlenir.
Madem bu dünya bile yok olacak bir gün sevginin bitmesine insan neden üzülsün?
Sevgi mi kaderi kovalar kader mi sevgiyi?
Daha kimseler çözmedi bu bilmeceyi.
Düşen büyük adamı en sevdiği unutur
Yükselen züğürde düşmanları dost olur.
Sevgi talihin peşindedir diyecek insan bunca dost görünce büyüklere kul kurban!
Başı darda olan dayanak aramayagörsün
Sözde dost düşman kesilir bütün.
Ama ilk düşünceme döneyim yine isteklerimiz öyle çatışır ki
Kaderimizle bütün kurduklarımız yıkılır gider
Düşünceler bizim olaylar bizim değiller.
Sen yine bir daha evlenmeyeceğine inan
İnancın değişir kocan öldüğü zaman...
William Shakespeare'in Hamlet adlı eserinden
